സൌഹൃദത്തിന്റെ വേനല് മഴയ്ക്ക് കാത്തിരിക്കുന്ന
വേഴാമ്പലാണെന്റെ മനസ്
സുഹൃത്തുക്കളെല്ലാം കരിമേഘത്തെ മനസിലൊളിപ്പിച്ച്
വേനല് ചിരി നിറച്ച് എന്നെ കബിളിപ്പിക്കുന്നു
ഞാനൊ ദാഹാര്ത്തിയായ്-
ശിഖരങ്ങളില് നിന്ന് ശിഖരങ്ങളിലേക്ക്.......
ഞാനിരുന്ന സുഹൃദ്മരം നിറയെ ഇത്തിള്ക്കണ്ണി പിടിച്ച്
പട്ട് പോയിരിക്കുന്നു
പിന്നെയും ഞാന് പ്രാര്ഥിക്കുന്നു
ഈ മാനമൊന്നുരുണ്ടു കൂടിയിരുന്നെങ്കില്
ഈ കരിമേഖങ്ങളൊന്നു മുട്ടിയുരുമ്മിയിരുന്നെങ്കില്
ഒടുവില് മഴനൂലിഴകളായ് സ്നേഹം പെയ്തിരുന്നെങ്കില്
എങ്കില്........എങ്കില്.........ഞാനാ
ജലത്തെ മുഴുവന് കുടിച്ചു വറ്റിച്ചുന്മാദിയാകും
No comments:
Post a Comment